Nienke Hofland

Van lege kasten naar mentor

‘Ik begon in 2012 als Wajonger aan het project ‘lege kasten’ bij BZK waar ik meewerkte aan het verhuizen van het archief naar het nieuwe gebouw. Zelf heb ik geen Wajong-status meer, maar ik help andere Wajongers in hun loopbaan. Ik krijg alle ruimte om mij hier verder te ontwikkelen. Onlangs deed ik bijvoorbeeld de cursus ‘mindmapping’.

In beweging

In 2012 werkte ik 20 uur per week. Inmiddels werk ik er 30 en heb ik een vaste aanstelling. Ik had de ambitie om mijn studie Pedagogiek weer op te pakken, maar inmiddels blijkt het werk bij BZK een veel betere leerschool voor mij. Ook was ik als BZK-afgevaardigde aanwezig op het DenkAndersDebat waar ik onder andere sprak met Jetta Klijnsma. Dat had ik in het begin echt niet durven dromen.

Iedereen is anders

Ik ben aanspreekpunt, regelneef en coach voor Wajongers bij BZK. Eigenlijk doe ik alles om te zorgen dat ze zich prettig voelen op hun werkplek. We hebben een introductieprogramma voor Wajongers ontwikkeld. We bezoeken onder andere ook ProDemos in Den Haag. Iedereen is anders,dat is bij deze doelgroep net zo.

Iemand sprak me erop aan dat iedereen zo’n persoonlijke benadering krijgt. Dat gaat bij mij vanzelf, maar ikvond het een mooi compliment.

We worden uitgekleed

Als Wajongers onder elkaar maken we ook grappen hoor. Over de bezuinigingen bijvoorbeeld. Dan roepen wij dat wij het toch al zo zwaar hebben en dus nog meer uitgekleed worden. Al moet je met dat soort uitspraken ook weer oppassen. Collega’s met autisme kijken vreemd op van zo’n opmerking! We zijn misschien een beetje anders, maar kunnen echt wel tegen een stootje.

Leren vissen

Toen ik bij BZK begon, durfde ik niemand te bellen. Mijn collega zei ‘Doe het gewoon!’. En ook al ging het de eerste paar keer wat stroef, nu pak ik zonder enige twijfel de telefoon. Je kunt iemand 1 vis geven voor het avondeten, maar je kunt iemand beter leren vissen is dan ook mijn credo.’